درس هفتاد و دوّم: زاهدان واقعى‌

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:

الزُّهدُ فى الدُّنيا قَصْرُ الأَمَلِ وَشُكْرُ كُلُّ نِعْمَةٍ وَالْوَرَعُ عَنْ كُلِّ ما حَرَّمَ اللَّهُ‌ [1]

ترجمه‌

زهد در اين جهان به سه چيز است: كوتاهى آرزو، شكرگزارى نعمت‌ها و پرهيز از حرام.

شرح كوتاه‌

بسيارى از مردم در فهم مفهوم زهد اسلامى گرفتار اشتباهند و آن را با بيگانگى و جدايى از زندگى مادى و اجتماعى مرداف مى‌شمرند و زاهدان واقعى را آنها مى‌دانند كه در انزواى اجتماعى فرو رفته و پشت پا به همه مظاهر زندگى مادى زده‌اند، و به همين دليل آن را يك برنامه استعمارى تلقى مى‌كنند.

در حالى كه زهد واقعى يك مفهوم سازنده اجتماعى دارد كه در حديث بالا به آن اشاره شده:

پرهيز از غصب حقوق ديگران و اموال نامشروع و حرام، و صرف امكانات مادى در مصارف منطقى و انسانى (كه حقيقت معناى شكرگزارى است) و كوتاه ساختن آرزوهايى كه غرق شدن در آن، انسان را از همه چيز- جز پول و مقام و شهوت- بيگانه مى‌سازد.

[1] تحف العقول.