درس سى و يكم: لذت بخشش‌

پيغمبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:

إذا قَدَرْتَ عَلى‌ عَدُوِّكَ فَاْجعَلِ الْعَفْوَ شُكْراً لِلِقُدْرَةِ عَلَيْهِ‌ [1]

ترجمه‌

هنگامى كه بر دشمنت پيروز شدى، عفو و بخشش را (زكات) اين پيروزى قرار بده.

شرح كوتاه‌

از نظر اسلام هر نعمت و موهبتى- بدون استثنا- زكات دارد و زكات قدرت عفو است. پيروزى‌هاى ظاهرى در صورتى ريشه‌دار خواهد شد كه دل دشمن از كينه شستشو گردد، و ريشه اصلى مخالفت قطع شود، و اين موضوع راهى بهتر از پرداختن زكات قدرت يعنى عفو ندارد، در اين هنگام است كه او از دل و جان منقلب مى‌گردد، و دشمن ديروز دوست امروز مى‌شود و پيروزى از نظر ظاهر و باطن تكميل مى‌گردد، امّا به عكس كسانى كه به هنگام قدرت دست به انتقامجويى مى‌زنند نه تنها از يك فضيلت بزرگ انسانى محروم شده‌اند بلكه پيروزى خود را نيز به خطر مى‌افكنند.

[1] از كتاب سخن محمّد صلى الله عليه و آله.