حتّى براى طواف مستحب از منى بيرون نرود.

2- تكبير گفتن در منى بعد از پانزده نماز، و در غير منى بعد از ده نماز، كه اوّل آنها نماز ظهر روز عيد است، مستحب مى‌باشد، و بعضى آن را واجب دانسته‌اند، و اولى در كيفيّت تكبير اين است كه بگويد:

«اللَّهُ اكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ لَا الَهَ الَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ اكْبَرُ، اللَّهُ اكْبَرُ وَلِلَّهِ الْحَمْدُ، اللَّهُ اكْبَرُ عَلَى مَا هَدانَا، اللَّهُ اكْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهيمَةِ اْلأَنْعَامِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أبْلَانَا».

3- مادام كه در منى اقامت دارد نمازهاى واجب و مستحب را، اگر ممكن است، در مسجد خيف به جا آورد. در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه: «صد ركعت نماز در مسجد خيف، با هفتاد سال عبادت برابر است، و صد مرتبه «سُبْحانَ اللَّه» برابر با ثواب بنده آزاد كردن است، و صد مرتبه «لَا الَهَ الَّا اللَّهُ» برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد، و صد مرتبه «الْحَمْدُ لِلَّهْ» در آن مكان برابر است با ثواب خِراج عراقين كه در راه خدا صدقه دهد». [1]

مستحبّات ديگر مكّه معظّمه‌

آداب و مستحبّات ديگر در مكّه معظّمه از اين قرار است:

1- زياد ذكر خدا كند، و قرآن بخواند.

2- ختم نمودن يك قرآن.

3- خوردن آب زمزم، و خواندن دعاى زير پس از آن:

«اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً، وَ رِزقاً واسِعاً، وَ شِفاءً مِنْ كُلِّ داءٍ وَ سُقْمٍ».

[1] من لا يحضره الفقيه، جلد اوّل، صفحه 149، حديث 690.