شكّ در رمى‌

مسأله 1016- هرگاه در عدد سنگهايى كه زده شك كند، بنا را بر كمتر مى‌گذارد، و آنچه را كه شك دارد بجا مى‌آورد، و اگر بعد از اتمام رمى يقين كند كه كمتر بجا آورده، چنانچه موالات به هم نخورده باقيمانده را بجا مى‌آورد، و اگر موالات به هم خورده، احتياط آن است كه آن را تكميل كند، و سپس از نو هفت سنگ بزند.

مسأله 1017- چنانچه بعد از انجام رمى و بازگشت به چادرهاى محلّ استراحت، در عدد سنگهايى كه پرتاب كرده شك كند، اگر شك در كمتر از هفت سنگ باشد مانند مسأله سابق عمل مى‌كند، و اگر شك در بيش از هفت باشد اعتنا نمى‌كند.

مسأله 1018- اگر بعد از قربانى كردن، يا تراشيدن يا كوتاه كردن سر، در تعداد سنگها شك كند، اعتنا نمى‌كند.

مسأله 1019- هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات و اتمام آن، شك كند كه سنگها را درست انداخته يا نه، (يعنى شك در شرايط كند) بنا را بر صحّت مى‌گذارد.

نيابت در رمى‌

مسأله 1020- همان گونه كه قبلًا نيز اشاره شد كسانى كه به واسطه عذر نمى‌توانند در روز رمى كنند بايد در شب رمى كنند، و اگر در شب هم از آن عاجز باشند، يا خوف خطر و ضررى باشد، بايد كسى را نايب كنند كه در روز بجاى آنها رمى كند.

مسأله 1021- رمى از طبقه دوّم مانعى ندارد؛ مخصوصاً در هنگام ازدحام، و اين كار بر نايب گرفتن مقدّم است.

مسأله 1022- لازم است شخصى به نيابت از بچّه‌ها، بيماران و كسانى كه‌