اوّلين نقطه حرم (در اطراف مكّه) كه رسيد، احرام خود را تجديد مى‌كند (يعنى دوباره نيّت نموده، و لبّيك گويد).

مسأله 256- در مسأله محاذات ميقات، فرقى ميان صحرا و دريا نيست.

مسأله 257- كسانى كه با هواپيما به جدّه مى‌روند نمى‌توانند از جدّه يا حديبيّه (براى عمره تمتّع) محرم شوند؛ بلكه بايد به يكى از مواقيت پنج‌گانه، يا به محاذات ميقات، بروند و از آنجا محرم شوند، و اگر نمى‌توانند احتياطاً نذر كنند و در همان جدّه محرم شوند، و در ابتداى حرم تجديد احرام كنند.

مسأله 258- محاذات با علم و يقين و نيز شهادت دو شاهد عادل ثابت مى‌شود، و اگر از اين دو راه ثابت نشد، هرگاه از قول كسانى كه مطّلع به آن مكانها هستند گمان قوى حاصل شود كافى است. همچنين از قول كسانى كه اهل خبره هستند، و از روى قواعد علمى محاذات را تعيين مى‌كنند، اگر گمان قابل ملاحظه‌اى حاصل شود ظاهراً كافى است.

مسأله 259- در صورتى كه ثابت نشود «رابُغ» محاذى جحفه است، احرام از آن محل صحيح نيست.

10- أدنى الحل‌

مسأله 260- «أدنى الحل» يعنى اوّلين نقطه خارج از حرم، ميقات كسانى است كه‌ عمره مفرده‌ بجا مى‌آورند. (اعم از عمره حجّ قِران و افراد، يا عمره مفرده كه در هر موقع از سال مى‌توان انجام داد).

مسأله 261- بهتر اين است كه براى عمره مفرده از يكى از اين سه محلّ: «حديبيّه» يا «جعرانه» يا «تنعيم» كه نزد اهل مكّه معروف است، احرام ببندد، و آسانتر براى كسانى كه مى‌خواهند بعد از حج، عمره مفرده‌