پاداش عفّت‌

قَالَ الامام عَلِىٌّ عليه السلام:

«مَا المُجَاهِدُ الشَّهِيدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّن قَدَرَ فَعَفَّ لَكَادَ العَفِيفُ أَنْ يَكُونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلَائِكَةِ». [1]

امام على عليه السلام فرمودند: مجاهدى كه در راه خدا شهيد مى‌شود، اجرش بيش از كسى نيست كه قادر بر گناه است، ولى مرتكب گناه نمى‌شود؛ نزديك است كه شخص عفيف، ملكى از ملائكه باشد.

شرح حديث:

مقام شهدا در اسلام بسيار بالاست و مقامى بالاتر از آن نيست. قرآن تعبيرى دارد كه در مورد هيچ كس در قرآن چنين تعبيرى نيامده است:

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌

[1] نهج البلاغه، كلمه قصار 474.