الصَّالِحُونَ* إِنَّ فِى هَذَا لَبَلَاغاً لِقَوْمٍ عَابِدِينَ» [1].

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِيْنَهُمُ الَّذِى ارْتَضَى‌ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِى لَايُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً» [2].

«وَ نُرِيدُ أَنْ نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِى الأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» [3].

در اين ايّام همه به فكر ظهور حضرت هستند و سفارش به توسّلات مى‌كنند، ولى ظهور شرايطى دارد. عدّه‌اى به جنبه منفى شرايط فكر مى‌كنند يعنى معتقدند بايد زمين پر از ظلم و جور شود و همه‌جا را ظلم و فساد بگيرد تا عصر ظهور شود، ولى مطابق آيات قرآن تا يك قوم صالح و داراى ايمان و عمل نباشد ظهور ميسّر نيست، چون مطابق آيه قرآن خدا به جمعيّت صالح وعده پيروزى بر كافران و ناصالحان را داده است، همچنين مطابق آيه‌ «أنَّ الأرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّالِحُونَ» بايد هم بنده و هم صالح باشند و يا مطابق آيه ديگر كه مى‌فرمايد «نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً» مراد ائمّه هدايت است نه ائمّه ضلال، بنابراين شرط ظهور تربيت يك گروه عظيم صالح است تا آنها براى همراهى با حضرت مهدى (عج) براى برافراشتن پرچم حقّ و عدالت آماده شوند و تا اينها نباشد، كار درست نمى‌شود.

[1] سوره انبياء، آيات 105 و 106.

[2] سوره نور، آيه 55.

[3] سوره قصص، آيه 5.