فصل هفدهم: شانزدهمين مثال: عالم منحرف‌

خداوند متعال در آيات 175، 176، 177 سوره اعراف در شانزدهمين مثل مى‌فرمايد: «وَاتلُ عَلَيْهِمْ نَبَا الَّذى آتَيْناهُ آياتِنا فَانْسَلَخَ مِنْها فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطانُ فَكانَ مِنَ الْغاوينَ، وَلَوْ شَئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَلكِنَّهُ اخْلَدَ الى الْارْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ انْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ اوْ تَتْرُكُهُ يَلْهَثْ ذلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَاقصُصِ القَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ».

بر آنها بخوان سرگذشت آن كس را كه آيات خود را به او داديم؛ ولى [سرانجام‌] خود را از آن تهى ساخت و شيطان در پى او افتاد، و از گمراهان شد. و اگر مى‌خواستيم، [مقام‌] او را با اين آيات [و علوم و دانشها] بالا مى‌برديم؛ [امّا اجبار، بر خلاف سنّت ماست؛ پس او را به حال خود رها كرديم‌] و او به پستى گراييد، و از هواى نفس خود پيروى كرد. مثل او همچون سگ [هار] است كه اگر به او حمله كنى، دهانش را باز كرده، زبانش را بيرون مى‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذارى، باز همين كار را مى‌كند؛ [گويى چنان تشنه دنياپرستى است، كه هرگز سيراب نمى‌شود] اين مثل گروهى است كه آيات ما را تكذيب كردند؛ اين داستانها را [براى آنها] بازگو كن، شايد بينديشند (و بيدار شوند).

دورنماى بحث‌

در اين آيات سه‌گانه، سخن از عالم و دانشمندى است كه در مسير صحيح بوده‌