بسيارى از بزرگترها چنان خودآرائى مى‌كنند كه گوئى فراموش كرده‌اند عروس، دختر آنها است نه خود آنها!

و از آنجا كه در ميدان مسابقه، هر كس تلاش مى‌كند از رقبا عقب نيفتد بايد هر كدام هزينه زياد و رنج طاقتفرسائى را متحمّل شوند، و چه بسا همين مسائل باعث اختلافاتى ميان آنها و شوهرانشان مى‌شود كه چرا در اين زمينه ولخرجى لازم را نكرده‌اند، تا از رقيبان عقب نمانند؛ و آبرويشان در ميان جمع رفته است!

حال فكر كنيد اگر در اين جلسات زنان و مردان به هم آميخته شوند چه مفاسد وحشتناكى به‌بار مى‌آيد! مسلّماً محيطى به‌وجود مى‌آيد «آماده» و «مملو» براى انواع گناهان، و پر واضح است كه اين گناهان اثر شوم خود را خواهد بخشيد و ازدواجى اين چنين، قرين سعادت و خوشبختى نخواهد بود.

چيزى كه در اين‌گونه مجالس معنى و مفهوم ندارد، ياد خدا و پاكى و تقوا و خوشبختى دو زوج جديد است.

تاريخ نيز اسراف كاريهاى جنون‌آميزى را از سوى ثروتمندان مرفّه و بى‌درد، و طاغوتهاى هر زمان، به‌خاطر دارد، و از آن جمله ريخت و پاشهاى بيحساب‌ «عبّاسيان» از «بيت‌المال مسلمين» در عروسيهاى پر خرجشان است.

در يكى از اين‌گونه مراسم، خلفاى عباسى به‌جاى «نقل» يا «سكّه‌هاى كوچك» كه بعضى از مردم بر سر عروس مى‌پاشند (و به‌