4

مهريّه غير نقدى عامل بازدارنده‌اى است در برابر طلاق، و شايد به همين دليل شارع مقدّس اسلام به هيچ‌وجه حدّ و مرزى براى آن تعيين نكرده و نوع خاصّى قائل نشده، از امورى كه تنها جنبه معنوى دارد مانند «تعليم قرآن» گرفته، تا مهريّه‌هاى فراوان مادّى را شامل مى‌شود، چرا كه شرايط مختلفند و اشخاص متفاوتند.

در عين حال توصيه مؤكّد براى سبك كردن مهريّه نموده است چنانكه على عليه السلام مى‌فرمايد:

لا تُغالُوا بِمُهُورِ النِّساءِ فَتَكُونَ عَداوَةً [1]

مهريّه‌هاى زنان را گران و سنگين نكنيد، چرا كه سبب عداوت و كينه‌توزى مى‌شود.

مرحوم صدوق در روايت مرسله‌اى از معصومين عليهم السلام چنين نقل مى‌كند:

مِنْ بَرَكَةِ الْمَرأةِ قِلَّةُ مَهْرِها وَ مِنْ شُومِها كَثْرَةُ مَهْرِها [2]

از بركات زن اين است كه مهرش كم باشد و از شوم و ناميمونى او، فزونى مهر او است.

زيادى مهر در عصر ما عمدتاً از سه عامل سرچشمه مى‌گيرد:

[1] وسائل‌الشّيعه، جلد 15، صفحه 11، حديث 12.

[2] همان، صفحه 10، حديث 8.