ثانياً: همان گونه كه بعد از اين خواهد آمد، در برابر رواياتى كه دلالت مى‌كند پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) هنگام وضو پاهاى خود را مى‌شست، روايات متعدّدى داريم كه مى‌گويد حضرت (صلى الله عليه و آله) هنگام وضو پاهاى خود را مسح مى‌فرمود.

چگونه ممكن است يك اصل قرآنى را با رواياتى كه وضع آن چنين است نسخ كرد.

از اين گذشته در باب تعارض روايات گفته شده، هرگاه روايات متعارض باشند بايد بر قرآن عرضه شوند، رواياتى كه موافق قرآن است مقبول و آنچه مخالف قرآن است مردود مى‌باشد.

2- بعضى ديگر مانند «جصاص» در كتاب أحكام القرآن مى‌گويد آيه وضو مجمل است و ما به احتياط عمل مى‌كنيم و پاها را مى‌شوييم كه هم «غَسل» حاصل شده باشد و هم «مسح»! [1]

در حالى كه همه مى‌دانيم «غَسل» و «مسح» دو مفهوم متباين دارند و هرگز غَسل شامل مسح نمى‌شود.

ولى چه بايد كرد كه پيشداورى‌ها اجازه عمل به ظاهر قرآن را نمى‌دهد.

3- فخر رازى مى‌گويد، حتّى اگر آيه را طبق قرائت «جرّ» بخوانيم يعنى «أرجلكم» عطف بر «رءوسكم» باشد كه به روشنى دلالت بر

[1]. أحكام القرآن، جلد 2، صفحه 434.