نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 435
بشناسيم. و ثانياً: به شدّت از بدعت حرام اجتناب كنيم.
سؤال: گاه اشكال مىكنند كه عزادارى شيعيان براى رهبران مذهبى خويش، و
سينهزنى و زنجيرزنى و به سر و سينه زدن و مانند آن بدعت است و حرام، و بايد ترك
شود. چرا اين كار انجام مىشود؟
جواب: اصل عزادارى طبق روايات فراوان مسلّماً جايز است [1] و مصداقهاى آن امور عرفى است كه ما استناد به
شرع نمىدهيم و به عنوان يك دستور شرعى انجام نمىدهيم، بنابراين مرتكب بدعت
(ادخال ما ليس من الدين فى الدين) نشدهايم. البتّه ما همواره به عزاداران عزيز
توصيه مىكنيم كه بايد دو اصل را رعايت كنند: نخست اينكه عزادارى آنها به گونهاى
باشد كه آسيبى به بدنشان وارد نشود. و ديگر اينكه از كارهايى كه موجب وهن مذهب در
نظر بيگانگان مىشود، خوددارى و اجتناب ورزند. و با رعايت اين دو نكته عزادارىها
نه تنها بدعت نيست و اشكالى ندارد، بلكه مصداق تعظيم شعائر الهى است و از افضل
قربات، محسوب مىشود.
وظيفه دانشمندان در مقابل بدعتها:
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله وظيفه علما و آگاهان دين را در مقابل بدعت و
بدعتگذاران چنين بيان مىكند:
؛ هنگامى كه بدعتى در جامعه رواج پيدا مىكند، بر علما و دانشمندان واجب است
كه در برابر آن ساكت ننشينند و مردم را نسبت به آن آگاه كنند (هر چند عوام الناس
خوششان نيايد) و عالمى كه از اين وظيفه سرباز زند و سكوت اختيار كند مشمول لعن و
نفرين خداوند مىگردد». [2]
[1]. به كتاب عاشورا، صفحه 52 به بعد،
كه زير نظر حضرت آية اللَّه العظمى مكارم شيرازى (مدّ ظلّه العالى) بهرشته تحرير
درآمده، مراجعه شود.