نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 407
عاقبت به خيرى:
هر انسانى آرزو دارد كه عاقبت به خير شود، امّا همواره چنين نمىشود. گاه يك
عمر آبرو، شخصيّت، موقعيّت اجتماعى، اعتبار و مال و ثروتى براى خويش فراهم مىكند،
امّا بر اثر يك لغزش در اواخر عمر همه چيز را از دست مىدهد. و گاه بر عكس مىشود؛
مرتكب انواع گناهان و خطاها و اشتباهات و لغزشها مىشود، امّا در پايان عمر موفق
بر توبه و جبران گذشته شده، پاك و پاكيزه از دنيا مىرود. به گونهاى كه هر كس
نامش را مىشنود برايش طلب رحمت مىكند. حرّ بن يزيد رياحى نمونهاى براى گروه
عاقبت به خيران، و عمر بن سعد نمونه بارزى براى عاقبت به شرّان عالمند.
آزار و اذيّتهاى مشركان:
تمام پيامبران الهى در مسير تبليغ آيين خود با مشكلات و سختيهايى رو به رو
بودند، امّا پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله بيشترين مشكلات و ناملايمات و
شكنجههاى جسمى و روحى را متحمّل شد، تا آنجا كه فرمود:
«ما اوذِىَ احَدٌ مِثْلَ ما اوذيتُ فِى اللَّهِ
؛ هيچ يك از انسانها همچون من در راه خدا اذيّت و آزار نشده است!». [1]
و سختترين آزارهاى دشمنان، آزارهاى روحى و زخم زبان بود كه از نيش مار و عقرب
نيز دردناكتر است.
محبّتهاى خداوند:
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله همه اين آزارها را براى رضايت خداوند و
پيشرفت دين و آيين حق تحمّل كرد. خداوند متعال نيز در مقابل اين ايثار و فداكارى و
تحمّل سختيها، و براى تشويق پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، محبّتهايى به آن
حضرت روا كرد كه به دو نمونه آن در