نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 327
جنگ تحميلى، ارتش صدام كه در جبههها حريف رزمندگان جان بر كف ما نمىشد،
ديوانهوار به شهرها حمله مىكرد. به گونهاى كه هيچ كس احساس امنيّت نمىكرد، و
هر لحظه امكان حمله هوايى مىرفت. آيا انسان عاقلى يافت مىشود كه نعمت امنيّت را
با چيز ديگرى مبادله كند؟
شخصى خدمت امام كاظم عليه السلام رسيد و عرض كرد: «مشكلات فراوانى مرا تحت
فشار قرار داده، به حدّى كه كارد به استخوانم رسيده است. امام فرمود: آيا حاضرى
ولايت ما را از تو بگيرند و در مقابل مشكلاتت برطرف شود؟ عرض كرد: هرگز. امام
فرمود: خدا را شكر كن كه اين نعمت بزرگ را در اختيار دارى». [1]
آن شخص متوجّه شد كه عليرغم وجود مشكلات چه نعمتهاى بزرگى در اختيار دارد، و
لذا به شكر نعمتهايى كه در اختيار داشت پرداخت.
شكر نعمت در روايات:
براى پى بردن به اهميّت شكرگزارى و آثار كفران نعمت، به سه روايت توجّه كنيد:
؛ اگر شكر نعمتهاى پروردگار بجا آورده شود خداوند آنها را نمىگيرد، و اگر
ناسپاسى شود از بين خواهد رفت». [2]
اين حديث در حقيقت به آيه شريفه «لَئِنْ
شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ»[3] اشاره دارد؛ كه
شاعر ترجمه آن را اينگونه به شعر درآورده است: