در عصر نزول قرآن تمام اطّلاعات مردم جزيرة العرب در مورد ستاره «شعرا» در
جملات زير خلاصه مىشد:
«شِعرا ستاره بسيار پرنور و كم نظيرى
است. دو ستاره شعرا داريم: يكى ستاره شعراى يمانى است كه در جنوب جزيرة العرب است.
و ديگر شعراى شامى، كه در شمال آن قرار دارد».
امّا گذشت زمان عظمت و شگفتيهاى اين ستاره پر رمز و راز را آشكار كرد. و پرده
از روى برخى از اسرار آن برداشت، كه به چند نمونه آن اشاره مىشود:
الف) حرارت بىنظير!
خورشيد كه منبع حرارت است، حرارت سطح آن در حدود 6 هزار درجه سانتيگراد است.
البتّه در آنجا همه چيز در حال ذوب شدن و بخار است. در حالى كه در سطح ستاره شعرا
حرارت به 120 هزار درجه مىرسد. يعنى درجه حرارت ستاره شعرا بيست برابر درجه حرارت
خورشيد است! و اين حقيقتاً حرارتى بىنظير است.
ب) حجمى بزرگ!
اگر 000/ 200/ 1 كره زمين راكنار هم بگذاريم حجم آن به اندازه خورشيد مىشود،
يعنى خورشيد يك ميليون و دويست هزار مرتبه بزرگتر از كره زمين است. امّا همين
خورشيد بزرگ و با عظمت، در مقابل ستاره شعرا احساس كوچكى مىكند؛ زيرا چنانچه بيست
قرص خورشيد را كنار هم بچينيم تازه حجم آن برابر با ستاره شعرا مىشود. بنابراين
حجم ستاره شعرا، 24 ميليون برابر كره خاكى ماست!
ج) جاذبهاى خيره كننده!
مىدانيم وزن اجسام ارتباط مستقيمى با نيروى جاذبه دارد. وزن سنگ يك كيلويى
نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 298