حركت خورشيد به سمت شمال و جنوب خطّ استوا و بازگشت به حالت اوّليّه، بركات زيادى به دنبال دارد. كه از جمله مى‌توان به پيدايش فصول چهارگانه بهار و تابستان و پاييز و زمستان اشاره كرد. رسيدن ميوه‌ها، نزول بارانهاى پربركت، و مانند آن نيز از بركات همين تغيير وتحوّلات است.

ضمناً اين نظام هدفمند حركت خورشيد و ساير نظامهاى هدفمند عالم آفرينش كه ميليونها سال بصورت منظّم ادامه دارد و لحظه‌اى از حركت خويش باز نمى‌ماند، نشان مى‌دهد كه نظم عجيبى بر سراسر عالم هستى حاكم است.

بنابراين خداوند واحد، نظم حاكم بر نظام هستى واحد، مدير و مدبّر عالم هستى واحد، و معبود نيز واحد و يكتاست.

تفسيرى ديگر براى مشارق ومغارب:

آنچه در تفسير قبلى مشارق و مغارب گفته شد، بيانگر مشارق و مغارب زمانى بود، امّا در تفسير دوم، سخن از مشارق و مغارب مكانى است. مثلًا ما كه در ايران هستيم عراق مغرب ما و افغانستان مشرق ماست، امّا مغرب و مشرق افغانستان مكان ديگرى است. بنابراين مشرق و مغرب هر منطقه و شهر و كشورى متفاوت است.

بدين جهت خداوند در قرآن كريم آن را بصورت جمع بيان كرده است.

ضمناً از اين تفسير يك نكته مهم علمى روشن مى‌شود. و آن اينكه اين تفسير در صورتى صحيح است كه زمين كروى شكل باشد؛ امّا اگر صاف ومسطّح باشد مشرق و مغرب تمام مردم روى زمين يكى خواهد بود. پس مى‌توان آيه شريفه را طبق اين تفسير، يكى از معجزات علمى قرآن به شمار آورد.

ه) بت‌هاى عصر ما!

آيا نقطه مقابل «اله واحد» فقط مشركان عرب هستند كه بت پرست بودند، و اكنون كه بساط بت‌پرستى برچيده شده ديگر مشركى وجود ندارد؟