او را با كلمه رزاق مخاطب مى‌سازيم. بنابراين «اله» نگاه به خداوند از زاويه عبادت است. امّا «اللَّه» نگاه به آن ذات مقدّس از تمام زواياى صفات جلال و جمال است، و لهذا به هنگام شروع نماز و آغاز هر كار با ارزشى نام اللَّه را بكار مى‌بريم.

ب) كارآيى بت‌ها از نظر بت‌پرستان‌

آيه شريفه‌ «إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ» در حقيقت عقيده و تفكّر و اعمال بت‌پرستانى را نفى مى‌كند كه به پرستش انواع بتهايى كه با دست خود ساخته بودند، مى‌پرداختند.

بتهاى خانگى، بتهاى قبيلگى، بتهاى عمومى، بتهاى خصوصى، بتهاى مخصوص سفر، بتهاى در وطن، و بتهايى از اين قبيل كه تمام اينها مورد پرستش بت پرستان بود.

البتّه عوامل بت‌پرستى، اسباب وعلل انتشار آن در برخى جوامع، عواقب زيانبار اين كار زشت و نامعقول، و چگونگى مبارزه پيامبران با بت پرستان، و مباحثى مانند آن، داستان مفصّلى دارد كه اينجا جاى شرح آن نيست. امّا بايد به اين نكته اشاره كرد كه بت‌پرستان برخلاف تصوّر وهّابيها، به بت‌ها فقط به عنوان واسطه بين خود و خدا نگاه نمى‌كردند، تا در نزد خداوند براى آنها شفاعت كنند؛ بلكه بت‌هاى خود را مدير و مدبّر و رازق مى‌دانسته، و آنها را سبب نزول باران و رحمت الهى به حساب مى‌آوردند. بنابراين آنها فقط مشرك در عبوديّت نبودند، بلكه شرك در ربوبيّت نيز داشتند. پس اين تصوّر وهّابيها كه بت‌پرستان فقط بت‌ها را شفيع در نزد خدا مى‌دانسته، و بدينوسيله به اعتقاد در مورد شفاعت حمله مى‌كنند، و آن را شرك مى‌پندارند تصوّر باطلى است.

شرح اين مطلب را در كتاب وهّابيت بر سر دو راهى نوشته‌ايم.

نتيجه اينكه آيه شريفه فوق، ريشه تمام بت پرستى‌ها را مى‌زند، و پرستش و بندگى را منحصر در ذات پروردگار مى‌داند.

ج) اثبات اعتقاديّات با سوگند!

سؤال: چگونه مى‌توان با قسم مطلب مربوط به اصول دين را ثابت كرد؟ آيا امكان‌