مسيحيان كشورش را براى وى بازگو كرد. پادشاه روم از اين داستان تلخ بسيار متأثّر شد، و گفت: فاصله روم تا يمن بسيار زياد است، لذا نمى‌توانم اقدام نظامى كنم، امّا به پادشاه حبشه دستور مى‌دهم به اين موضوع رسيدگى كند. نجاشى پادشاه حبشه با دريافت پيام پادشاه روم لشكرى عظيم فراهم آورد، و به يمن حمله كرد، و ذونواس را شكست داد، و مسيحيان را آزاد كرد». و بدين ترتيب شكنجه‌گران و صاحبان گودالهاى آتش نابود شدند!

ضمناً معلوم مى‌شود كه يهوديان صهيونيست از قديم الايّام شكنجه گر بوده‌اند.

نتيجه اينكه شكنجه در اسلام، آن قدر مذموم و زشت و ناپسند است كه خداوند براى نابودى شكنجه گران چهار سوگند ياد كرده است.

رابطه قسم‌ها و مقسم له:

خداوند متعال با قسم به آسمان و روز قيامت و شاهد و مشهود، سخن از نابودى شكنجه‌گران به ميان آورده است. معناى اين سخن آن است كه حساب و كتاب حتّى در همين دنيا حاكم است، و ظالمان بالاخره به مكافات اعمال ظالمانه خود مى‌رسند.

اصحاب اخدود در همين دنيا دچار مكافات عمل گشته، و نابود شدند. ما نيز بايد از اين مسأله درس عبرت گرفته، و مواظب و مراقب اعمالمان باشيم، و از آن غفلت نكنيم.

فريب وسوسه‌هاى شيطان و انسانهاى شيطان صفت را (مبنى بر اينكه جهان آخرت نسيه است و خوشى و لذّت دنيا نقد، و نبايد نقد را فداى نسيه كرد) نخوريم.

چرا كه ممكن است قبل از عذاب الهى در جهان آخرت، در همين دنيا گرفتار مكافات عمل شويم. مخصوصاً كه در روايتى از حضرت رسول صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم:

«تأثير گناه بر روح و جان انسان، از تأثير چاقو در گوشت بيشتر است!». [1]

[1]. ميزان الحكمه، باب آثار الذنوب، ج 2، ح 6633.