نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 130
درياها نبود،
و آب درياها راكد مىشد، تمام موجودات دريا مىمردند. هنگامى كه باد و طوفان بر
سطح درياها مىزود امواج ايجاد مىشود، واين امواج اكسيژن را با آب مخلوط نموده و
حيات را به دريا باز مىگرداند.
خلاصه اينكه
بادها منابع زندگى انسانها را تأمين مىكنند. آب، گياهان، درختان، هواى مطبوع و
دلخواه، زندگى درياها، همه و همه مرهون حُسن انجام وظيفه بادهاست.
خوانندگان
محترم! با توجّه به آنچه در بالا گذشت تصديق مىفرماييد كه قسمهاى قرآن چقدر
اهميّت دارد. و از سوى ديگر تمام چيزهايى كه در اين عالم مشاهده مىكنيم ساده و
بىحكمت نيست، بلكه هر چه هست دقيق و حكيمانه است. عالم هستى بسان كتابى است كه يك
نقطه بىحساب در آن نيست. ساده آنها هستند كه آفرينش جهان را ساده پنداشتهاند.
بنابراين به هر پديدهاى از جهان هستى برخورد مىكنيم بايد پيرامون آن انديشه و
تفكّر كنيم، تا سطح معرفت ما بالا رود.
نكته دوم:
تفسير مقسم به
پس از مباحث
نسبتاً مفصّلى كه پيرامون قسمها داشتيم، اكنون بايد ديد كه اين همه سوگندِ مهم
براى بيان چه مطلب با اهميّتى است؟
آيه 7 سوره
مرسلات «إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ» پاسخ اين
سؤال را مىدهد. يعنى: بعث و نشور، ثواب و عقاب، حساب و جزا، همه حق است، و ترديدى
در هيچ كدام نيست.
برخى نيز
معتقدند كه وعده مورد اشاره در آيه مذكور، اشاره به تمام وعدههاى الهى، اعم از
وعدههايى كه به نيكان و بدان در دنيا، يا در آخرت داده، مىشود. ولى آيات بعد، كه
نشانههاى اين روز موعود را بيان مىكند، نشان مىدهد كه منظور فقط وعده قيامت
است.
در ضمن گرچه
در اين آيه استدلالى بر مسأله معاد نشده، و تنها به ادّعا قناعت گرديده، ولى لطف
مطلب اينجاست كه در قسمهاى پيشين مطالبى آمده كه خود از
نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 130