1. آبيارى كره زمين‌

آبيارى تمام زمينهاى خشك و نيازمند به آب بر عهده بادهاست. بادها ابرها را حركت داده، و در موقع لزوم آنها را به هم پيوند مى‌دهند تا باران نازل شود. اگر باد نباشد، آبهاى تبخير شده بر فراز درياها، تشكيل ابر داده، و بارانهاى حاصل از آن دوباره به درياها ريخته، و يك قطره از آن به زمينهاى خشك نمى‌رسد. و در نتيجه تمام خشكيهاى كره زمين تبديل به كويرى سوزان و بيابانى بى‌آب و علف مى‌گردد، زيرا منبع چشمه‌ها، نهرها، رودخانه‌ها و چاههاى عميق و نيمه عميق باران است، و اگر مدّتى باران نبارد تمام اينها خشك مى‌شود. بنابراين، يكى از وظايف مهم و سرنوشت‌ساز بادها، آبيارى كره زمين است.

2. بارور كردن گياهان‌

يكى ديگر از مأموريّتهاى بادها، بارور كردن گياهان است. مى‌دانيم گياهان و درختان در عالم خود بخش‌هاى نرو ماده دارند. در بسيارى از گياهان و برخى از درختان عضو نر گردهايى توليد مى‌كند، كه نطفه گياه محسوب مى‌شود، و بايد از قسمت نر به عضو ماده گياه منتقل گردد، يا از گياه و درخت نر به گياه و درخت ماده منتقل شود. موجودات مختلفى وظيفه انتقال را بر عهده دارند، كه مهمترين آنها باد است. بنابراين، اگر يك سال در منطقه‌اى باد نوزد بسيارى از درختان و گياهان ميوه نخواهند داد. پر بودن سبدهاى ميوه شما حاكى از آن است كه بادها مأموريّت خويش را بخوبى به انجام رسانيده‌اند. برخى از مفسّرين معتقدند آيه شريفه « «وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ»؛ ما بادها را براى بارور ساختن فرستاديم» [1] اشاره به همين مطلب دارد.

3. تعديل هوا

هوا در مناطق گرمسير داغ، و در مناطق قطبى سرد است. بادها، گرماى مناطق‌

[1]. حجر، آيه 22.