نام کتاب : رمى جمرات در گذشته و حال نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 45
«شرط ديگر اين است كه كه نيّت رمى داشته باشد،
پس اگر ريگى را به غير آن، مثلا به هوا پرتاب كند و در محلّ رمى بيفتد كافى نيست».
و جالب اين
است كه او در كتاب خود بعد از اين عبارت در ذيل كلامش تصريح مىكند كه اگر سنگ را
به ستون بزند و در محلّ رمى بيفتد كافى نيست چون نيّت محلّ رمى را نكرده است.
(1)
33- «امام
سحنون» به «سعيد التنوخى» در كتاب «المدونة الكبرى» مىگويد
، فتواى امام
مالك را از امام عبد الرحمن بن القاسم در زمينه رمى جمار پرسيدم و گفتم:
«فان رمى حصاة فوقعت قرب الجمرة؟ قال: ان وقعت
في موضع حصى الجمرة و أن لم تبلغ الرأس أجزأه قلت: أ تحفظه عن مالك؟ قال:
«هرگاه سنگريزهاى بيندازد و نزديك جمره واقع
شود، كافى است؟ گفت: اگر در محلّ سنگريزههاى جمره بيفتد كافى است، هر چند به
بالاى آن نرسد، گفتم: آيا اين سخن را از «مالك» به خاطر دارى؟ گفت: آرى اين قول
اوست».
تعبير به «و
ان لم تبلغ الرأس» نشان مىدهد كه سنگهاى روى هم انباشته به صورت مخروطى بوده كه
بعضى نوك آن را نشانه مىگرفتند، در اينجا «سحنون» مىگويد: انداختن سنگ بر نوك
اين مخروط لازم نيست، اگر به اطراف آن هم بيندازند كافى است (اين