آن، همان قسمتى است كه زير بنا واقع شده و دو طرف آن، و آن محلّ سنگريزه‌هاست و لذا در «روضه» گفته است: شرط نيست رمى‌كننده خارج جمره باشد بلكه اگر يك طرف آن (دايره) بايستد و طرف ديگر را رمى كند جايز است».

(1)

گروه چهارم: [قائلين به دلالت التزامى جمره بر محل اجتماع سنگ‌ريزه‌ها]

كسانى كه هيچ يك از تعبيرات فوق را ندارند و آنها نيز چند گروهند:

(2)

الف) كسانى كه گفته‌اند كه «روى جمره نايست»

يا اگر كسى يك طرف جمره بايستد و طرف ديگر را بزند كافى است (يا كافى نيست).

اين گونه تعبيرها نشان مى‌دهد كه جمره همان قطعه زمين دايره مانند است كه مى‌توان روى يك طرف آن ايستاد و سنگ را به طرف ديگر پرتاب كرد و الا ايستادن روى يك طرف ستون و رمى كردن طرف ديگر چنانكه در گذشته نيز گفتيم، معنى ندارد از جمله كسانى كه اين تعبير را دارند:

(3)

24- مرحوم يحيى بن سعيد حلّى در كتاب «الجامع للشرائع»

مى‌فرمايد:

«و اجعل الجمار على يمينك و لا تقف على الجمرة!» [1].

[1]. الجامع للشرائع، ص 210.