مخصوص يا افعال خاصى مستحب است، مانند غسل جمعه و غسل زيارت و مانند آن.

غسل ارتماسى: به نيّت غسل يك مرتبه در آب فرو رفتن.

غسل ترتيبى: به نيّت غسل، اول سر و گردن، بعد طرف راست و سپس طرف چپ را شستن.

غسل جبيره: غسلى كه با وجود جبيره بر اعضاى بدن انجام مى‌گيرد.

«ف»

فتوا: رأى مجتهد در مسائل شرعيّه.

فجر: سپيده صبح.

فجر اوّل و دوم: نزديك اذان صبح از طرف مشرق سپيده‌اى رو به بالا حركت مى‌كند كه آن را فجر اول يا صبح كاذب مى‌گويند. امّا پس از آن سپيده ديگرى گسترده مى‌شود، كه فجر دوم يا صبح صادق و اول وقت نماز صبح است.

فرادى‌: نمازى كه انسان به طور انفرادى آن را مى‌خواند.

فرج: معمولا به عورت زن گفته مى‌شود.

فضله: مدفوع حيوانات.

فطريه: زكوة فطره.

فقير: محتاج- كسى كه نيازمند تأمين مخارج سال خود و عيالاتش است. و چيزى هم ندارد كه به طور روزانه قادر به تأمين هزينه زندگيش باشد.

فى سبيل الله: به كارهايى كه جنبه دينى دارد يا نفع آن عام است، گفته مى‌شود.

«ق»

قتل: كشتن.

قرائت: خواندن- خواندن حمد و سوره در نمازهاى يوميه.