چهار چيز بيش از يكى دارد، مثلًا دو قرآن يا دو انگشتر دارد چنانچه از همه آنها استفاده مى‌كرده همه به پسر بزرگترش مى‌رسد.

مسأله 2407. هرگاه ميّت بدهى داشته باشد، چنانچه بدهى‌اش به اندازه مال او يا زيادتر از آن باشد، چهار چيزى كه در مسأله قبل گفته شد به پسر بزرگترش نمى‌رسد و بايد صرف بدهى او كنند؛ ولى اگر اموالش بيشتر باشد و بتوان قرض او را داد و مقدار قابل توجّهى هم براى ورثه باقى مى‌ماند، بايد آن چهار چيز را به پسر بزرگترش داد.

مسأله 2408. مسلمان از كافر ارث مى‌برد، ولى كافر اگر چه پدر يا پسر ميّت باشد از مسلمان ارث نمى‌برد.

مسأله 2409. هرگاه كسى يكى از خويشاوندان خود را عمداً و به ناحق بكشد از او ارث نمى‌برد، ولى اگر از روى خطا باشد ارث مى‌برد (مثل اين‌كه سنگى به هوا پرتاب كند و اتّفاقاً به يكى از خويشان او بخورد و كشته شود).

مسأله 2410. هرگاه از ميّت فرزندى در شكم مادر باشد و در طبقه او وارث ديگرى نيز مانند اولاد و پدر و مادر وجود داشته باشد، بايد هنگام تقسيم براى بچّه‌اى كه در شكم مادر است سهم دو پسر را كنار بگذارند، هرگاه زنده به دنيا آمد ارث مى‌برد و چنانچه مثلًا يك پسر يا يك دختر به دنيا آيد زيادى را ورثه بين خودشان تقسيم مى‌كنند و اگر در طبقه او وارث ديگرى نباشد هرگاه حمل زنده متولد شود تمام مال به او مى‌رسد و الّا ميان ساير ورثه تقسيم مى‌گردد.