3. شك در نماز چهار ركعتى هرگاه يك طرف شك، يك باشد، مثل اين‌كه شك كند يك ركعت خوانده يا سه ركعت.

4. شك در نمازهاى چهار ركعتى پيش از تمام شدن سجده دوم در حالى كه يك طرف شك دو باشد (مانند شك دو و سه قبل از اتمام دو سجده).

5. شك بين دو و پنج يا بيشتر از پنج.

6. شك بين سه و شش يا بيشتر (البتّه اين شكها كمتر اتّفاق مى‌افتد ولى در عين حال بايد حكم آن روشن شود).

7. شك بين چهار و شش يا بيشتر؛ ولى در اينجا احتياط واجب آن است كه مانند شك چهار و پنج عمل كند، يعنى بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو به جا آورد و سپس نماز را دوباره بخواند.

8. شك در عدد ركعتهاى نماز كه اصلًا نداند چند ركعت خوانده است.

مسأله 1048. اگر يكى از شكهاى باطل در اثناء نماز براى انسان پيش آيد نمى‌تواند نماز را بشكند، بلكه بايد اوّل مقدارى فكر كند اگر شك پابرجا شود، نماز را رها كند.

2. شكهايى كه اعتبار ندارد

مسأله 1049. شكهايى كه نبايد به آنها اعتنا كرد به شرح زير است:

1. شكّ بعد از محل.

2. شكّ بعد از سلام.

3. شكّ بعد از گذشتن وقت نماز.

4. شكّ كثيرالشّك، يعنى كسى كه زياد شك مى‌كند.

5. شكّ امام و ماموم.

6. شكّ در نمازهاى مستحبّى و شرح هر يك از اينها در مسائل آينده مى‌آيد.