responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : رسالة توضيح المسائل نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 133

وقت نماز مغرب و عشا

مسأله 675. مغرب موقعى است كه قرص آفتاب در افق پنهان شود؛ و احتياط آن‌است كه صبر كند تا سرخى طرف مشرق كه بعد از غروب آفتاب پيدا مى‌شود از بالاى سر بگذرد و به طرف مغرب برگردد؛ هنگام مغرب، وقت نماز مغرب و عشا وارد مى‌شود و تا نيمه شب ادامه دارد.

مسأله 676. نماز مغرب و عشاء نيز هر كدام وقت مخصوص و وقت مشتركى دارند، وقت مخصوص نماز مغرب از اوّل مغرب است تا به اندازه سه ركعت؛ و اگر كسى مسافر باشد و تمام نماز عشا را در اين وقت بخواند باطل است، هرچند از روى سهو باشد. و وقت مخصوص نماز عشا موقعى است كه به اندازه خواندن نماز عشا به نصف شب باقى مانده باشد؛ و اگر كسى عمداً تا اين موقع نماز مغرب را تأخير اندازد بايد اوّل نماز عشا را بخواند و بعد نماز مغرب را قضا كند؛ و در ميان اين دو، وقت مشترك است. اگر كسى در اين وقت اشتباهاً نماز عشا را قبل از نماز مغرب بخواند و بعد از نماز متوجّه شود، نمازش صحيح است و بايد نماز مغرب را بعداً به جا آورد.

مسأله 677. وقت مخصوص و مشترك كه معنى آن در مسأله پيش گفته شد براى اشخاص فرق مى‌كند، مثلًا براى مسافر در مورد نماز ظهر و عصر و عشا به اندازه دو ركعت است و براى حاضر به اندازه خواندن چهار ركعت.

مسأله 678. هرگاه از روى غفلت يا فراموشى شروع به نماز عشا كند و در بين نماز بفهمد كه نماز مغرب را نخوانده، بايد نيّت را به نماز مغرب برگرداند، مگر اين‌كه وارد ركوع ركعت چهارم شده باشد كه در اين صورت عدول جايز نيست و بايد ادامه دهد و نماز مغرب را بعد به جا آورد.

مسأله 679. آخر وقت نماز عشا نصف شب است؛ و احتياط واجب آن است كه شب را از اوّل غروب آفتاب تا اذان صبح حساب كند؛ ولى براى نماز شب و مانند

نام کتاب : رسالة توضيح المسائل نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 133
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست