نام کتاب : رسالة توضيح المسائل نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 128
ديد كه ركوع
و سجود را بطور كامل انجام نمىدهد، فرمود: اگر اين مرد از دنيا برود در حالى كه
نمازش اينگونه باشد به دين من از دنيا نخواهد رفت. [1]
روح نماز «حضور قلب» است و سزاوار است از آنچه مايه
پراكندگى حواس مىشود بپرهيزد، و معانى كلمات نماز را بفهمد و در حال نماز به آن
توجّه داشته باشد و با حال خضوع و خشوع نماز را انجام دهد، بداند با چه كسى سخن مىگويد
و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند بسيار كوچك ببيند.
در حالات
معصومين عليهم السلام آمده است به هنگام نماز آنچنان غرق ياد خدا مىشدند كه از
خود بىخبر مىگشتند، تا آنجا كه پيكان تيرى در پاى اميرالمؤمنين على عليه السلام
مانده بود، در حال نماز بيرون آوردند و آن حضرت متوجّه نشد.
[2] براى قبولى نماز و كمال و فضيلت آن علاوه بر شرايط واجب بايد امور
زير را نيز رعايت كند:
قبل از نماز
از خطاهاى خود توبه و استغفار نمايد و از گناهانى كه مانع قبول نماز است مانند
«حسد» و «تكبّر» و
«غيبت» و «خوردن مال حرام» و
«آشاميدن مسكرات» و «ندادن خمس و زكات»،
بلكه هر معصيتى بپرهيزد.
همچنين
سزاوار است كارهائى كه ارزش نماز و حضور قلب را كم مىكند انجام ندهد، مثلًا در
حال خوابآلودگى، خوددارى از بول، در ميان سر و صداها، و در برابر منظرههايى كه
جلب توجّه مىكند به نماز نايستد. و كارهايى كه ثواب نماز را زياد مىكند انجام
دهد، مثلًا لباس پاكيزه بپوشد، موهاى خود را شانه زند و مسواك كند و خود را خوشبو
نمايد و انگشتر عقيق به دست كند.
نمازهاى
واجب
مسأله 669.
نمازهاى واجب شش نماز است: 1. نمازهاى
يوميّه، 2. نماز طواف واجب خانه خدا،
3. نماز آيات، 4. نماز ميّت،
5. نماز قضاى پدر و مادر كه بر پسر