عقيده مفسّران‌

بسيارى از مفسّران كه در زمينه اين آيه به بحث پرداخته‌اند، صريحاً اعتراف كرده‌اند كه غنيمت در اصل معنى وسيعى دارد، و شامل غنائم جنگى و غير آن و بطور كلّى هرچيزى را كه انسان بدون مشقّت زيادى به آن دسترسى پيدا مى‌كند، مى‌شود. حتّى آنها كه آيه را به خاطر فتاواى فقهاى اهل تسنّن مخصوص غنائم جنگى دانسته‌اند، باز اعتراف دارند كه در معنى اصلى آن اين قيد وجود ندارد، بلكه به خاطر قيام دليل ديگرى اين قيد را به آن زده‌اند.

«قرطبى» مفسّر معروف اهل تسنّن در تفسير خود، ذيل آيه چنين مى‌نويسد: «غنيمت در لغت چيزى است كه فرد يا جماعتى با كوشش به دست مى‌آورند ... و بدان كه اتّفاق (علماى اهل تسنّن) بر اين است كه مراد به غنيمت در آيه‌ «وَ اعْلَمُوا انَّما غَنِمْتُمْ» اموالى است كه با قهر و غلبه از كفّار به مسلمانان مى‌رسد، ولى بايد توجّه داشت كه اين قيد همانطور كه گفتيم در معنى لغوى آن‌