5- آيا كفّاره عمد با مسافرت ساقط مى‌شود؟

شخصى كه روزه ماه رمضان را عمدا افطار مى‌كند، بايد علاوه بر قضا، كفّاره آن را نيز بپردازد. لذا براى رهايى از كفّاره، قبل از ظهر مسافرت مى‌كند. آيا اين حيله كارساز است، و كفّاره ساقط مى‌گردد؟

همچنين اگر پس از افطار عمدى روزه مريض شود، يا مجنون گردد، يا زن حائض شود، آيا حصول ناگهانى اين امور، كه مجوّز افطار است، كفّاره را ساقط مى‌كند؟ يا حتّى اگر در اين حال، عمدا قرصى بخورد كه حائض گردد، يا دوايى بخورد كه بى‌هوش شود. آيا اثرى در رفع كفّاره دارد؟

نظرات فقها

اين، يك مسأله پيچيده است. بدين جهت نظرات مختلفى (چهار نظريّه) در آن ارائه شده است. براى روشن شدن نظريّات مورد اشاره، كلمات سه نفر از فقهاى بزرگ را ذكر مى‌كنيم:

1- مرحوم شيخ طوسى، فخر فقهاى شيعه، در كتاب «خلاف» مى‌فرمايد:

إذا وطى في أوّل النهار ثمّ جن أو مرض في آخره لزمته الكفّارة و لم تسقط عنه و للشافعي فيه قولان: أحدهما مثل ما قلناه و هو اقيسهما