و در كتاب «منتخب الاثر» از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم چنين آمده است:

و انّ الثّانى عشر من ولدى يغيب حتّى لا يرى، و يأتى على امّتى بزمن لا يبقى من الاسلام الّا اسمه، و لا يبقى من القرآن الّا رسمه فحينئذ يأذن اللّه له تبارك و تعالى بالخروج فيظهر الاسلام به و يجدّده‌ [1]

دوازدهمين فرزندم از نظرها پنهان مى‌گردد و ديده نمى‌شود؛ و زمانى بر پيروان من خواهد آمد كه از اسلام جز نام و از قرآن جز نقشى باقى نماند؛ در اين هنگام خداوند بزرگ به او اجازه خروج مى‌دهد، و اسلام را با او آشكار و تجديد مى‌كند.

صراحت اين اخبار بقدرى است كه ما را از هر گونه توضيح بى‌نياز مى‌كند.

وحدت دين‌

شك نيست كه اختلافات مذهبى با يك نظام توحيدى در تمام زمينه‌ها، سازگار نيست؛ زيرا همين اختلاف براى بر هم زدن هر نوع وحدت كافى است.

بعكس، يكى از عوامل مهم وحدت، وحدت دين و مذهب است كه مى‌تواند مافوق همه اختلاف‌ها باشد، و نژادها و زبان‌ها و ملّيّتها و فرهنگ‌هاى گوناگون را در خود گردآورى و از آنها جامعه واحدى‌

[1]- منتخب الاثر، ص 98.