نمى‌دانيم. و نمى‌توانيم نوع اين سلاح را نه از نظر مادّى يا روانى بودن و نه از جهات ديگر تعيين كنيم؛ همين اندازه اجمالًا مى‌توانيم بگوئيم يك‌ سلاح برتر خواهد بود.

و نيز مى‌دانيم آن سلاح، سلاحى نيست كه گناهكار و بى‌گناه را با هم نابود كند و پايه‌هاى عدالت آينده، بر ظلم و ستم امروز بگذارد.

اين از نظر تجزيه و تحليل عقلى.

و امّا از نظر منابع حديث‌

در منابع حديث تعبيرات جالبى ديده مى‌شود كه بطور ضمنى پاسخ رسا و روشنى براى سؤالات فوق در بر دارد؛ از جمله:

1- از امام صادق عليه السلام چنين نقل شده:

«انّ قائمنا اذا قام اشرقت الارض بنور ربّها و استغنى العباد من ضوء الشّمس‌ [1]؛

هنگامى كه قائم ما قيام كند، زمين به‌ نور پروردگارش روشن مى‌شود و بندگان خدا از نور آفتاب بى‌نياز مى‌شوند!»

از اين تعبير چنين بر مى‌آيد كه مسأله‌ نور و انرژى‌ آنچنان حل مى‌شود كه در روز و شب از پرقدرت‌ترين نورها كه مى‌تواند جانشين نور آفتاب گردد، بهره‌گيرى مى‌كنند.

آيا باز بايد به اين موضوع شكل اعجاز دهيم در حالى كه برنامه‌

[1]- بحار، ج 13، چاپ قديم، صفحه 176.