5- چهره تقيّه در روايات اسلامى‌

تقيّه به «سپر» و گاهى به ساير وسائل دفاعى سربازان در برابر دشمنان تشبيه شده و اين خود مى‌رساند كه تقيّه (به مفهوم واقعى) كار مجاهدان است نه گوشه‌گيران فاقد تعهد و مسئوليت و نه عافيت طلبان ترسو!

چهره تقيّه در روايات اسلامى همانند چهره آن در قرآن يك چهره سازنده و انقلابى است هر چند آنها كه در مفاهيم اسلامى را مسخ كرده‌اند؛ بدون مراجعه به متن قرآن (بزرگ‌ترين سند خدشه‌ناپذير اسلام) و متون احاديث معتبر روى افكار كوتاه خود آن را در يك چهره تخديرى و بازدارنده منعكس ساخته‌اند.

براى درك اين حقيقت يك بررسى كوتاه و دقيق روى احاديث تقيّه به عمل مى‌آوريم تا بار ديگر اين حقيقت بى‌پرده براى همگان روشن شود، كه تقيّه نوعى از مبارزه حساب شده است، نه سكوت و سازش و تسليم.

اين احاديث را مى‌توان به چند گروه تقسيم كرد:

1- احاديثى كه مى‌گويد تقيّه يك نيروى دفاعى و حفاظتى است.

در حديثى از اميرمؤمنان على عليه السلام مى‌خوانيم:

«التَّقِيَّةُ مِنْ أَفْضَلِ اعْمالِ الْمُؤْمِنِ يَصُونُ بِهَا نَفْسَهُ وَ أخْوانَهُ عَنِ الْفاجِرِينَ‌

؛ تقيّه از بهترين اعمال افراد با ايمان است كه به كمك آن هم خود و هم برادران خويش را از چنگال فاجران رهايى مى‌بخشد». يعنى نيروها را براى مبارزه و اصولى ذخيره مى‌كند. [1]

در روايت ديگرى از امام باقر عليه السلام چنين نقل شده كه فرمود:

«أَىُّ اقَرُّ لِلْعَيْنِ مِنَ التَّقِيَّةِ إِنَّ التَّقِيَّةَ جُنَّةُ الْمُؤمِن‌

؛ چه چيز بهتر از تقيّه مى‌باشد كه به مؤمن ديد كافى و روشن بينى مى‌دهد؟ تقيّه سپر انسان با ايمان است». [2]

و نيز از امام صادق عليه السلام در اين زمينه سخن كوتاه و روشنى نقل شده كه فرمود:

«التَّقِيَّةُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ وَ التَّقِيَّةُ حِرْزُ الْمُؤْمِن‌

؛ تقيّه سپر فرد با ايمان است، و تقيّه وسيله حفظ و نگاهدارى او به هنگام مبارزه است». [3]

«ترس» (بر وزن قرص) و «جنة» (بر وزن غصه) و «حرز» (بر وزن حفظ) كه در اين احاديث درباره تقيّه به كار رفته تقيّه مفهوم واحدى دارد.

و به معناى سپر و يا ساير وسايلى است، كه سرباز در پناه آن در ميدان نبرد، خود را حفظ مى‌كند، بنابراين در مفهوم تقيّه يك مفهوم دفاع در مقابل دشمن افتاده‌اند.

[1]. وسائل الشيعه، ابواب امر به معروف، باب 28، حديث 3.

[2]. همان مدرك، باب 26، حديث 24.

[3]. همان مدرك، باب 24، حديث 6.