وارده از معصومين ذكر شده صورت گيرد، و حتى سه مرتبه اقرار هم به تنهائى كافى نيست، و بايد حداقل چهار بار اقرار به اين عمل كند.
و اما، حدّ همجنسگرائى در زنان پس از چهار بار اقرار، و يا ثبوت به وسيله چهار شاهد عادل (با شرائطى كه در فقه گفته شده) صد تازيانه است.
و بعضى از فقها گفتهاند: اگر زن شوهردارى اين عمل را انجام بدهد حدّ او اعدام است.
اجراى اين حدود، شرائط دقيق و حساب شدهاى دارد كه در كتب «فقه اسلامى» آمده است.
رواياتى كه، در مذمت همجنسگرائى از پيشوايان اسلام نقل شده آن قدر زياد و تكاندهنده است، كه با مطالعه آن هر كس احساس مىكند: زشتى اين گناه به اندازهاى است كه كمتر گناهى در پايه آن قرار دارد.
از جمله، در روايتى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مىخوانيم:
لَمَّا عَمِلَ قَوْمُ لُوطٍ ما عَمِلُوا بَكَتِ الأَرْضُ إِلى رَبِّها حَتّى بَلَغَتْ دُمُوعُها إِلَى السَّماءِ، وَ بَكَتِ السَّماءُ حَتّى بَلَغَتْ دُمُوعُها الْعَرْشَ.
فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَى السَّماءِ أَنْ أَحْصِبِيهِمْ، وَ أَوْحى إِلَى الأَرْضِ أَنِ اخْسِفِي بِهِمْ:
«هنگامى كه قوم لوط آن اعمال ننگين را انجام دادند زمين آن چنان ناله و گريه سر داد كه اشكهايش به آسمان رسيد، و آسمان آن چنان گريه كرد كه اشكهايش به عرش رسيد.
در اين هنگام خداوند به آسمان وحى فرستاد كه آنها را سنگباران كن! و به زمين وحى فرستاد كه آنها را فرو بر»! «1» (بديهى است گريه و اشك جنبه تشبيه و