اين حقيقت، در بسيارى ديگر از آيات قرآن به چشم مىخورد، از جمله در سوره «نوح» عليه السلام از زبان اين پيامبر بزرگ مىخوانيم: فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً* يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً* وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً:
«به آنها گفتم از گناهان خود در پيشگاه پروردگارتان استغفار كنيد، كه او آمرزنده است* تا باران آسمان را پشت سر هم بر شما فرو ريزد* و شما را با اموال و فرزندان كمك بخشد، و باغها و نهرها براى شما قرار دهد». «1»
جالب توجه اين كه: در روايات اسلامى مىخوانيم «ربيع بن صبيح» مىگويد: نزد امام حسن عليه السلام بودم، مردى از در وارد شد و از خشكسالى آباديش شكايت كرد، به او گفت: استغفار كن!
ديگرى آمد از فقر شكايت كرد، به او نيز گفت: استغفار كن.
سومى آمد و به او گفت: دعا كن خداوند پسرى به من بدهد، به او نيز گفت:
استغفار كن.
«ربيع» مىگويد: (من تعجب كردم) به او گفتم: هر كس نزد تو مىآيد، و مشكلى دارد و تقاضاى نعمتى، به او همين دستور را مىدهى و به همه مىگوئى استغفار كنيد و از خدا طلب آمرزش نمائيد.
در جواب گفت: آنچه را گفتم از پيش خود نگفتم، من اين مطلب را از كلام خدا، كه از پيامبرش نوح حكايت مىكند، استفاده كردم و سپس آيات سوره نوح را كه در بالا ذكر شد تلاوت كرد. «2»
آنها كه عادت دارند از اين مسائل آسان بگذرند، فوراً يك نوع ارتباط و