تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 68

خاطر آن است كه مرتباً دروغ مى‌گفتند» «بِما أَخْلَفُوا اللَّهَ ما وَعَدُوهُ وَ بِما كانُوا يَكْذِبُونَ».
***
و سرانجام، آنها را با اين جمله مورد سرزنش و توبيخ قرار مى‌دهد: «آيا آنها نمى‌دانند خداوند اسرار درون آنها را مى‌داند، و سخنان آهسته و درگوشى آنان را مى‌شنود، و خداوند از همه غيوب و پنهانى‌ها با خبر است»؟! «أَ لَمْ‌يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ».
***
نكته‌ها:
1- جمله «فَأَعْقَبَهُمْ نِفاقاً في‌ قُلُوبِهِمْ» به خوبى مى‌رساند، بسيارى از گناهان و صفات زشت، و حتى كفر و نفاق، «علت» و «معلول» يكديگرند؛ زيرا جمله فوق با صراحت مى‌گويد: بخل و پيمان شكنى آنها سبب شد، كه نفاق در دل‌هايشان ريشه دواند، و همين گونه است گناهان و كارهاى خلاف ديگر؛ لذا در بعضى از عبارات مى‌خوانيم: گاهى گناهان بزرگ سبب مى‌شود انسان، بى‌ايمان از دنيا برود.
***
2- منظور از «يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ» كه ضمير آن به «خداوند» برمى‌گردد، همان روز «رستاخيز» است؛ زيرا تعبير «لقاء اللَّه» و مانند آن، در قرآن معمولًا درباره «قيامت» آمده است.
درست است كه با مرگ، دوران عمل پايان مى‌يابد، و پرونده كار نيك و بد بسته مى‌شود، ولى آثار آنها، همچنان در روح انسان تا قيامت بر قرار خواهد ماند.
اين احتمال را نيز داده‌اند كه، ضمير «يَلْقَوْنَهُ» به «بخل» باز گردد، يعنى «تا

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 68

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست