مىآيد اين است كه: غالباً مبلغ مختصرى در اين زمينه قرار داده مىشد. و اين مبلغ گاهى در حدود يك دينار در سال بيشتر نبود، و حتى گاهى در عهدنامهها قيد مىشد كه جزيهدهندگان موظفند به مقدار توانائيشان جزيه بپردازند.
***
از مجموع آنچه گفته شد ايرادهاى گوناگون و سمپاشىهائى كه در زمينه اين حكم اسلامى مىشود، از ميان خواهد رفت، و ثابت مىشود كه اين يك حكم عادلانه و منطقى است.
***