تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 464

اما با توجه به اين كه: بعضى ديگر از لغويين معنى آن را هر گونه بازگشت از شرّ به خير، و يا از خير به شرّ، ذكر كرده‌اند، مى‌توان گفت: اين كلمه چندان متضمن مدح نيست، بلكه ممكن است حكايت از نوسان روحى و ناپايدارى اخلاقى اين جمعيت كند.
بعضى ديگر از مفسران گفته‌اند: علت نامگذارى اين قوم به «يهود» ارتباطى با اين سخن ندارد، بلكه در اصل از ماده «يهوذا» كه نام يكى از فرزندان يعقوب عليه السلام است گرفته شده، و سپس ذال تبديل به دال گرديده و «يهودا» شده و منسوب به آن يهودى مى‌باشد. «1»
سرانجام خداوند، دعاى موسى‌ عليه السلام را به اجابت مى‌رساند و توبه او را مى‌پذيرد، ولى نه بدون قيد و شرط، بلكه با شرائطى كه در ذيل آيه آمده است، مى‌فرمايد:
«خداوند فرمود: عذاب و كيفرم را به هر كس بخواهم (و مستحق ببينم) مى‌رسانم» «قالَ عَذابي‌ أُصيبُ بِهِ مَنْ أَشاءُ».
بارها گفته‌ايم كه: «مشيت» در اين گونه موارد بلكه در همه موارد به معنى خواست مطلق و بدون قيد و شرط نيست، بلكه خواست توأم با حكمت و شايستگى‌ها و لياقت‌ها است و به اين ترتيب، پاسخ هر گونه اشكالى در اين زمينه روشن مى‌شود.
سپس اضافه مى‌كند: «اما رحمت من همه چيز را در بر گرفته است» «وَ رَحْمَتي‌ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ‌ءٍ».
اين رحمت واسعه پروردگار، ممكن است اشاره به نعمت‌ها و بركات دنيوى باشد كه همگان را در برگرفته و برّ و فاجر و نيك و بد از آن بهره مى‌برند.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 464

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست