حربه در طرفداران راستين حق كارگر نگرديد و نبايد كارگر شود.
***
لذا در سومين آيه مورد بحث توجه مىدهد كه: ساحران در برابر هيچ يك از دو حربه فرعون از ميدان در نرفتند، يكدل و يكجان در پاسخ او چنين «گفتند:
ما به سوى پروردگار خود بازمىگرديم» «قالُوا إِنَّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ».
يعنى اگر آخرين تهديد تو عملى بشود، سرانجامش اين است كه ما در راه خدا و در طريق استقامت و پايمردى در دفاع از آئين او، شربت شهادت خواهيم نوشيد، و اين نه تنها به ما زيانى نمىرساند و از ما چيزى نمىكاهد، كه سعادت و افتخار بزرگى براى ما محسوب مىشود.
***
سپس براى اين كه پاسخى به تهمت فرعون داده باشند و حقيقت امر را بر انبوه مردمى كه تماشاچى اين صحنه بودند، روشن سازند و بىگناهى خويش را ثابت كنند، گفتند: «تنها ايرادى كه تو به ما دارى اين است كه ما به آيات پروردگار خود، هنگامى كه به سراغ ما آمد، ايمان آوردهايم» «وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جائَتْنا».
يعنى ما نه اخلالگريم.
نه توطئه و تبانى خاصى بر ضد تو كردهايم.
نه محرّك ما بر ايمان به موسى عليه السلام اين بوده است كه زمام قدرت را به دست بگيريم.
و نه مردم اين كشور را از سرزمين خود بيرون كنيم و تو خوب مىدانى كه ما اين كاره نيستيم.
بلكه ما هنگامى كه حق را ديديم و نشانههاى آن را به خوبى شناختيم به