87- و اگر گروهى از شما به آنچه من به آن فرستاده شدهام ايمان آوردهاند، و گروهى ايمان نياوردهاند، صبر كنيد تا خداوند ميان ما داورى كند، كه او بهترين داوران است»!
تفسير:
رسالت شعيب در مدين
در اين آيات، پنجمين قسمت از سرگذشت اقوام پيشين و درگيرى انبياء بزرگ با آنان، يعنى قوم «شعيب» عليه السلام مطرح شده است.
شعيب عليه السلام كه نسبش طبق تواريخ با چندين واسطه به «ابراهيم» عليه السلام مىرسد، به سوى اهل «مدين» مبعوث گرديد.
«مدين» از شهرهاى شام بود، مردمى تجارتپيشه و مرفه داشت، كه در ميان آنها بتپرستى و همچنين تقلب و كمفروشى در معامله كاملًا رائج بود.
شرح درگيرى اين پيامبر بزرگ، با اهل «مدين» در سورههاى متعددى از قرآن مخصوصاً سوره «هود» و «شعراء» آمده است، و ما به پيروى از قرآن مجيد در ذيل آيات سوره «هود» به خواست خدا در اين زمينه مشروحاً بحث خواهيم كرد، و در اينجا تنها فشرده قسمتى از اين ماجرا را طبق آيات فوق بيان مىكنيم.
در نخستين آيه، خداوند مىفرمايد: «ما به سوى مردم مدين، برادر آنها شعيب را فرستاديم» «وَ إِلى مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً».
جمعى از مفسران، مانند مرحوم «طبرسى» در «مجمع البيان» و «فخر رازى» در تفسير معروف خود، نقل كردهاند كه: «مدين» در اصل، نام يكى از فرزندان ابراهيم خليل عليه السلام بوده، و چون فرزندان و نوادههاى او در سرزمينى در