ولى مهم اينجاست كه در اين گونه موضوعات، مردم غالباً راه افراط را مىپويند، و با بهانههاى مختلف رو به تجملپرستى مىآورند.
به همين دليل، قرآن مجيد- همان طور كه گفتيم- بلافاصله بعد از ذكر اين حكم اسلامى، مسلمانان را از اسراف و زيادهروى و تجاوز از حدّ، بر حذر مىدارد.
در قرآن مجيد در بيش از بيست مورد به مسأله اسراف اشاره شده و از آن نكوهش گرديده است (درباره اسراف در ذيل آيات متناسب، مشروحاً سخن خواهيم گفت).
به هر حال، روش قرآن و اسلام در اين مورد، روش موزون و معتدلى است كه نه جمود دارد و تمايلات زيباپسندى روح انسان را در هم مىكوبد، و نه بر اعمال مسرفان و تجملپرستان و شكمخواران صحّه مىگذارد.
مخصوصاً در جوامعى كه افراد محروم و بينوا وجود داشته باشد، حتى از زينتهاى معتدل نيز نهى مىكند.
لذا مىبينيم در بعضى از روايات هنگامى كه از بعضى امامان سؤال مىكردند، چرا لباس فاخر پوشيدهايد؟ در حالى كه جدّ شما على عليه السلام چنين لباسى در تن نمىكرد؟
در پاسخ مىفرمودند: مردم آن زمان در شدت و فشار بودند و مىبايست چنين شود، اما مردم زمان ما زندگى مرفهترى دارند، در چنين شرائطى استفاده از اين زينتها (در حدود معقول) مانعى ندارد. «1»
***