در روايتى كه در تفسير «قمى» از امام صادق عليه السلام و در «عيون اخبار الرضا» عليه السلام از امام على بن موسى الرضا عليه السلام نقل شده چنين مىخوانيم: «شيطان به آدم گفت: اگر شما از اين درخت ممنوع بخوريد، هر دو فرشته خواهيد شد و براى هميشه در بهشت مىمانيد، و گرنه شما را از بهشت بيرون مىكنند»! «1»
***
و در آيه بعد مىافزايد: آدم با شنيدن اين سخن در فكر فرو رفت، اما شيطان براى اين كه پنجههاى وسوسه خود را بيشتر و محكمتر در جان آدم عليه السلام و حوا فرو برد: «سوگندهاى شديدى ياد كرد، كه من خيرخواه شما هستم»! «وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحينَ».
***
آدم كه هنوز تجربه كافى در زندگى نداشت، و گرفتار دامهاى شيطان و خدعه و دروغ و نيرنگ نشده بود، و نمىتوانست باور كند: كسى اين چنين قسم دروغى ياد كند، و چنين دامهائى بر سر راه او بگذارد، سرانجام تسليم فريب شيطان شد، و با ريسمان پوسيده مكر و خدعه او براى به دست آوردن آب حيات و ملك جاويدان، به چاه وسوسههاى ابليس فرو رفت و نه تنها آب حيات به دست نياورد، كه در گرداب نافرمانى خدا افتاد، آن چنان كه قرآن آن را در يك جمله خلاصه كرده، مىفرمايد: «به اين ترتيب شيطان، آنها را فريب داد و با طناب خود آنها را در چاه فرو برد» «فَدَلَّاهُما بِغُرُورٍ». «2»