نگاهى به چگونگى رسيدن ميوهها بكنيد كه در اينها نشانههاى روشنى از قدرت و حكمت خدا براى افرادى است كه ايمان مىآورند» «انْظُرُوا إِلى ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ في ذلِكُمْ لآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ».
با توجه به آنچه امروز در گياهشناسى از چگونگى پيدايش ميوهها و رسيدن آنها مىخوانيم، نكته اين اهميت خاص، كه قرآن براى ميوه قائل شده است روشن مىشود؛ زيرا پيدايش ميوهها درست همانند تولد فرزند در جهان حيوانات است:
نطفههاى نر با وسائل مخصوصى (وزش باد يا حشرات و مانند آنها) از كيسههاى مخصوص جدا مىشوند، و روى قسمت مادگى گياه قرار مىگيرند، پس از انجام عمل لقاح و تركيب شدن با يكديگر، نخستين تخم و بذر تشكيل مىگردد، و در اطرافش انواع مواد غذائى آن را در بر مىگيرند.
اين مواد غذائى از نظر ساختمان بسيار متنوع و همچنين از نظر طعم و خواص غذائى و طبى فوقالعاده متفاوتند.
گاهى يك ميوه (مانند انار و انگور) داراى صدها دانه است كه هر دانهاى از آنها خود جنين و بذر درختى محسوب مىشود و ساختمانى بسيار پيچيده و تو در تو دارد.
شرح ساختمان همه ميوهها و مواد غذائى و داروئى آنها از حوصله اين بحث خارج است، ولى بد نيست به عنوان نمونه اشارهاى به ساختمان ميوه انار كه قرآن در آيه فوق- مخصوصاً- به آن اشاره كرده است، بنمائيم:
اگر يك انار را بشكافيم و يك دانه كوچك آن را به دست گرفته و در مقابل آفتاب يا چراغ قرار دهيم، و درست در آن دقت كنيم مىبينيم از قسمتهاى كوچكترى تشكيل شده كه همانند بطرىهاى بسيار كوچكى با محتواى