تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 548

استهزاء مى‌گيرند و در عين حال با آنها دوستى كند؟ هرگز نبايد چنين شود چرا كه بالاخره انسان را از دينش بر مى‌گرداند و يا مردد مى‌سازد.
و در پايان آيه مى‌فرمايد: «تقوا پيشه كنيد اگر مؤمن هستيد» «وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ».
اين قسمت موضوع عدم دوستى را مورد تأكيد قرار مى‌دهد و اعلام مى‌دارد كه: «طرح دوستى با آنان، با تقوا و ايمان سازگار نيست».
بايد توجه داشت: «هُزْو» (بر وزن قفل) به معنى سخنان يا حركات مسخره آميزى است كه براى بى ارزش نشان دادن موضوعى انجام مى‌شود.
و به طورى كه «راغب» در كتاب «مفردات» مى‌گويد: بيشتر به شوخى و استهزائى گفته مى‌شود كه در غياب و پشت سر ديگرى انجام مى‌گيرد، اگر چه گاهى هم به شوخى‌ها و مسخره‌هائى كه در حضور انجام مى‌گيرد به طور نادر اطلاق مى‌شود.
«لعب» معمولًا به كارهائى گفته مى‌شود كه غرض صحيحى در انجام آن نيست و يا اصلًا بى‌هدف انجام مى‌گيرد و اگر بازى كودكان را لعب مى‌نامند، از همين نظر است.
***
آيه دوم در تعقيب بحث گذشته در مورد نهى از دوستى با منافقان و جمعى از اهل كتاب كه احكام اسلام را به باد استهزاء مى‌گرفتند، اشاره به يكى از اعمال و مصاديق استهزاء آنها به عنوان شاهد و گواه كرده، مى‌گويد: «هنگامى كه شما مسلمانان را به سوى نماز دعوت مى‌كنيد، آن را به باد استهزاء و بازى مى‌گيرند» «وَ إِذا نادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً». «1»

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 548

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست