بنابراين، (به خاطر داورى بر طبق آيات الهى،) از مردم نهراسيد، و از من بترسيد؛ و آيات مرا به بهاى ناچيزى نفروشيد! و آنها كه به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نمىكنند، كافرند.
45- و بر آنها (بنى اسرائيل) در آن (تورات) مقرّر داشتيم كه جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بينى در برابر بينى، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان مىباشد؛ و هر زخمى، قصاص دارد؛ و اگر كسى آن را ببخشد (و از قصاص، صرفنظر كند)، كفاره (گناهان) او محسوب مىشود؛ و هر كس به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نكند، ستمگر است.
تفسير:
داورى بين يهود، و حكم قصاص
اين آيه بحث درباره يهود را در مورد داورى خواستن از پيامبر صلى الله عليه و آله كه در آيه قبل آمده بود، تعقيب مىكند و از روى تعجب مىگويد: «چگونه اينها تو را به داورى مىطلبند در حالى كه تورات نزد آنها است و حكم خدا در آن آمده است» «وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ فيها حُكْمُ اللَّهِ».
بايد دانست حكم مزبور يعنى حكم سنگسار كردن زن و مردى كه زناى محصنه كردهاند در «تورات» كنونى در فصل بيست و دوم از «سفر تثنيه» آمده است. «1»
تعجب از اين است كه: آنها «تورات» را يك كتاب منسوخ نمىدانند، و آئين اسلام را باطل مىشمرند، با اين حال چون احكام «تورات» موافق اميالشان