جمله «طَوَّعَتْ» در عين كوتاهى اشارهاى پر معنى به همه اينها است؛ زيرا مىدانيم رام كردنِ چيزى در يك لحظه صورت نمىگيرد، بلكه به طور تدريجى و پس از كشمكشهائى صورت مىگيرد.
پس از آن مىگويد: «و بر اثر اين عمل زيانكار شد» «فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرينَ».
چه زيانى از اين بالاتر كه عذاب وجدان، مجازات الهى و نام ننگين را تا دامنه قيامت براى خود خريد.
بعضى خواستهاند از كلمه «أَصْبَحَ» استفاده كنند كه: اين قتل در شب واقع شده، در حالى كه اين كلمه در لغت عرب مخصوص به شب يا روز نيست، بلكه دليل بر وقوع چيزى است مانند آيه 103 «آل عمران» كه مىگويد: فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ اخْواناً: «به بركت نعمت خداوند همه شما برادر شديد».
از بعضى روايات كه از امام صادق عليه السلام نقل شده، استفاده مىشود: هنگامى كه «قابيل» برادر خود را كشت او را در بيابان افكنده بود و نمىدانست چه كند؟
چيزى نگذشت كه درندگان به سوى جسد «هابيل» روى آوردند و او (كه گويا تحت فشار شديد وجدان قرار گرفته بود) براى نجات جسد برادر خود مدتى آن را بر دوش كشيد.
ولى باز پرندگان اطراف او را گرفته بودند، و در اين انتظار بودند كه چه موقع جسد را به خاك مىافكند، تا به آن حملهور شوند! «1»
***