تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 302

عيسى عليه السلام همه چيزش خوب بود، تنها يك عيب داشت و آن اين كه عبادت چندانى نداشت.
مرد مسيحى برآشفت و به امام گفت: چه اشتباه بزرگى مى‌كنى؟ اتفاقاً او از عابدترين مردم بود.
امام عليه السلام فوراً فرمود: او چه كسى را عبادت مى‌كرد؟
آيا كسى جز خدا را مى‌پرستيد؟
بنابراين، به اعتراف خودت، مسيح بنده و مخلوق و عبادت‌كننده خدا بود، نه معبود و خدا، مرد مسيحى خاموش شد و پاسخى نداشت. «1»
پس از آن اضافه مى‌كند: «كسانى كه از عبادت و بندگى پروردگار امتناع ورزند، و اين امتناع از تكبر و خودبينى سرچشمه بگيرد، خداوند همه آنها را در روز رستاخيز در دادگاه عدل خود حاضر خواهد ساخت» «وَ مَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَميعاً» و به هر كدام كيفر مناسب خواهد داد.
***
در آيه بعد، نحوه برخورد با محشور شدگان را چنين بيان مى‌كند: «در آن روز آنها كه داراى ايمان و عمل صالح بوده‌اند پاداششان را به طور كامل خواهد داد، و از فضل و رحمت خود بر آنها خواهد افزود» «فَأَمَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ».
«اما آنها كه از بندگى خدا امتناع ورزيدند و راه تكبّر را پيش گرفتند به عذاب دردناكى گرفتار خواهد كرد و غير از خدا هيچ سرپرست، حامى و ياورى

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 302

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست