108 تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُريدُ ظُلْماً لِلْعالَمينَ
109 وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأُمُورُ
ترجمه:
108- اينها آيات خداست؛ كه به حق بر تو مىخوانيم، و خداوند (هيچ گاه) ستمى براى (احدى از) جهانيان نمىخواهد.
109- و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، مال اوست؛ و همه كارها، به سوى او باز گردانده مىشود (و به فرمان اوست).
تفسير:
خدا ستم نمىكند
اين آيه به بحثهاى مختلف گذشته درباره اتحاد، اتفاق، ايمان و كفر و امر به معروف و نهى از منكر و نتايج و عواقب آنها اشاره كرده، مىفرمايد: «اينها آيات خداست كه به حق بر تو مىخوانيم» «تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ».
سپس مىافزايد: آنچه بر اثر تخلف از اين دستورات دامنگير افراد مىشود، نتيجه اعمال خود آنها است «و خداوند به هيچ كس ستم نمىكند» «وَ مَا اللَّهُ يُريدُ ظُلْماً لِلْعالَمينَ».
بلكه اين آثار شوم همان است كه با دست خود براى خود فراهم ساختند.
***
آيه بعد در حقيقت مشتمل بر دو دليل بر عدم صدور ظلم و ستم از ناحيه