مِنْكُمْ».
واژه «فاحشة» چنان كه قبلًا هم اشاره كردهايم، در اصل، به معنى كار و يا گفتار بسيار زشت است، و اگر در مورد «زنا» و عمل منافى عفت، به كار مىرود، نيز به همين مناسبت است.
و اين كلمه در 13 مورد در قرآن مجيد آمده است، كه گاهى در مورد «زنا»، گاهى در مورد «لواط» و گاهى در اعمال زشت ننگين به طور كلى استعمال شده است.
آن گاه مىفرمايد: «اگر اين چهار نفر، به موضوع (زنا) گواهى دادند، آنها را در خانهها (خود) محبوس سازيد، تا مرگ آنها فرا رسد» «فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ».
دليل بر اين كه آيه فوق، اشاره به «زناى محصنه» مىكند، علاوه بر قرينهاى كه در آيه بعد است، تعبير به مِنْ نِسائِكُمْ: «از همسرانتان» مىباشد؛ زيرا اين تعبير در مورد همسران، در قرآن مكرر وارد شده است.
بنابراين، مجازات عمل منافى عفت براى زنان شوهردار در اين آيه «حبس ابد» تعيين شده است.
ولى بلافاصله مىفرمايد: «و يا اين كه خداوند راهى براى آنها قرار بدهد» «أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبيلًا».
بنابراين، بايد مجازات حبس درباره آنها ادامه يابد، تا مرگ آنها فرا رسد، و يا اين كه قانون جديدى از طرف خداوند براى آنها معين شود.
از اين تعبير، استفاده مىشود اين حكم، يك حكم موقت بوده، و از همان آغاز اعلام شده است كه در آينده حكم جديدى درباره آنها نازل خواهد شد، و در آن موقع زنانى كه مشمول اين قانون شدهاند، و هنوز در قيد حيات هستند،