پس از آن مىافزايد: «باغهاى بهشت با آن همه مواهب مادى، نخستين وسيله پذيرايى از پرهيزكاران مىباشد» «نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ».
«نُزُل» در لغت، به معناى چيزى است كه براى پذيرائى ميهمان آماده مىشود و بعضى گفتهاند: نخستين چيزى كه به وسيله آن از مهمان پذيرائى مىشود- همانند شربت يا ميوهاى است كه در آغاز ورود براى ميهمان مىآورند-.
و اما پذيرائى مهمتر و عالىتر همان نعمتهاى روحانى و معنوى است كه در پايان آيه به آن اشاره شده، مىفرمايد: آنچه در نزد خداست براى نيكان بهتر است» «وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْا بْرارِ».
***
نكته:
نقاط ضعف و قوت
يكى ديگر از علل پيشرفت بعضى از افراد بى ايمان، و عقبماندگى جمعى از مؤمنان اين است كه: دسته اول در عين نداشتن ايمان گاهى نقاط قوتى دارند كه در پرتو آن پيروزىهاى چشمگيرى به دست مىآورند، و دسته دوم، در عين داشتن ايمان نقاط ضعفى دارند كه همان موجب عقب افتادگى آنان مىشود.
مثلًا: افرادى را مىشناسيم كه در عين بيگانگى از خدا در كارهاى زندگى جدى، مصمم، داراى پشتكار، استقامت، هماهنگى با يكديگر و آگاهى از وضع زمان هستند.
اين افراد، در زندگى مادى مسلماً پيروزىهائى به دست مىآورند، و در حقيقت يك سلسله از برنامههاى اصيل دينى را بدون استناد به دين پياده مىكنند.
در مقابل افرادى هستند كه پايبند به عقائد مذهبى هستند، ولى بسيارى از دستورات عملى را فراموش كردهاند آنها افرادى بىحال، كم شهامت، فاقد