142- آيا چنين پنداشتيد كه (تنها با ادعاى ايمان) وارد بهشت خواهيد شد، در حالى كه خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخص نساخته است؟!
143- و شما مرگ (و شهادت در راه خدا) را، پيش از آن كه با آن رو به رو شويد، آرزو مىكرديد؛ سپس آن را با چشم خود ديديد، در حالى كه به آن نگاه مىكرديد (و حاضر نبوديد به آن تن در دهيد)!.
شأن نزول:
درباره شأن نزول اين آيات، روايات متعددى وارد شده است، از مجموع آنها استفاده مىشود كه اين آيات دنباله آياتى است كه قبلًا درباره جنگ احد داشتيم.
در حقيقت اين آيات، تجزيه و تحليلى است روى نتائج جنگ احد و عوامل پيدايش آن به عنوان يك سرمشق بزرگ براى مسلمانان.
و در ضمن وسيلهاى است براى تسلى، دلدارى و تقويت روحى آنها؛ زيرا همان طور كه گفتيم: جنگ احد بر اثر نافرمانى و عدم انضباط نظامى جمعى از سربازان اسلام، در پايان به شكست انجاميد و جمعى از شخصيتها و چهرههاى برجسته اسلام از جمله «حمزه» عموى پيامبر، در اين ميدان شربت شهادت نوشيدند.
پيامبر صلى الله عليه و آله همان شب با ياران خود به ميان كشتگان رفت و براى بزرگداشت ارواح شهداء بر سر جنازه يكايك آنها مىنشست، اشك مىريخت و طلب آمرزش مىنمود، و سپس اجساد همه آنها در دامنه كوه احد در ميان اندوه فراوان بخاك سپرده شد.
در اين لحظات حساس كه مسلمانان نياز شديد به تقويت روحى و هم